Stworzenie balansu mięśniowo-powięziowego miednicy jako baza do reedukacji dna miednicy
Na prawidłowe funkcjonowanie całego kompleksu dna miednicy wpływa wiele struktur i czynników. Gdy system ten zostaje zaburzony, może dojść do różnych objawów. Pacjentki odczuwają wtedy dolegliwości urologiczne, ginekologiczne, proktologiczne, a także ortopedyczne. Prawidłowa terapia, prowadząca do odzyskania równowagi mięśniowo-powięziowej przynosi znaczną poprawę i jest niezbędna do dalszej pracy rehabilitacyjnej.
Mięśnie i powięź w obrębie miednicy – baza w fizjoterapii
Nieprawidłowości w obrębie miednicznych tkanek powierzchownych, środkowych i głębokich skutkują m.in. obniżeniem narządów wewnętrznych i zaburzeniami mikcji. Aby skutecznie zapobiegać i leczyć takie dolegliwości, warto zacząć terapię od wypracowania równowagi mięśniowo-powięziowej. Da to podstawę do wprowadzenia ćwiczeń i innych technik terapeutycznych.
Mięśnie dna miednicy po porodzie – rozpoczęcie terapii
Skuteczność terapii mięśniowo-powięziowej jako bazy w leczeniu dna miednicy pokazuje przykład 35-letniej pacjentki, rok po drugim porodzie siłami natury, z wypadaniem pochwy w początkowym stadium i z nietrzymaniem moczu. Problem ten występował już w rodzinie kobiety, u jej matki, która przeszła operację uroginekologiczną ze względu na podobne objawy. Córka chciała uniknąć leczenia chirurgicznego, zgłaszając się do gabinetu fizjoterapeuty.
Zastosowane procedury: techniki mięśniowo-powięziowe w warstwie zewnętrznej, środkowej i głębokiej dna miednicy. Terapia stanowiła opracowanie okolic środka ścięgnistego i mięśni krocza (poprzecznych, opuszkowo-gąbczastego, zasłaniaczy wewnętrznych). Praca rehabilitacyjna objęła także okolice zewnętrznych narządów płciowych, guzów kulszowych i spojenia łonowego (w czasie ciąży doszło do jego rozejścia). Równocześnie po każdej sesji w gabinecie stosowano kinesiotaping. W następnym etapie, po takim przygotowaniu wprowadzono techniki reedukacji mięśni dna miednicy.
Uzyskane efekty: wyeliminowanie problemu nietrzymania moczu i obniżania się narządów rodnych, skutkujące poprawą jakości życia kobiety.
Wnioski: Zastosowanie technik mięśniowo-powięziowych w pracy z dnem miednicy pozwoliło uzyskać dobrą podstawę do ćwiczeń i dalszych działań. Dzięki temu kolejne elementy usprawniania przebiegały sprawnie i szybko uzyskano zadowalające rezultaty terapii.